Η ακολουθία της αναστάσεως μας προτρέπει κάθε χρόνο να αναμετρηθούμε με μια αίσθηση του χρόνου την οποία πια δεν την δεσμεύει και δεν την τρομοκρατεί ο θάνατος. Αν θυμάμαι καλά, το Πάσχα είναι η αρχή του Λειτουργικού έτους της εκκλησίας. Το ευαγγέλιο της θείας λειτουργίας του Πάσχα είναι το πρώτο μέσα στο λειτουργικό έτος και η Κυριακή του Πάσχα είναι η Πρώτη Κυριακή του έτους. Κοσμικό έτος, εκκλησιαστικό έτος και λειτουργικό έτος. Αρχή του κοσμικού έτους η 1η Ιανουαρίου, του εκκλησιαστικού η 1η Σεπτεμβρίου και έχουμε και το λειτουργικό έτος το οποίο μπολιάζει το κοσμικό και εκκλησιαστικό έτος με μια νέα εμπειρία που όπως μας λέει ο π. Αλέξανδρος είναι η καρδιά του Χριστιανισμού και η φλόγα του.
Σε αυτή την χαρά κατηχεί (θα πρέπει να κατηχεί) η εκκλησία εδώ και αιώνες τα μέλη της. Μια κατήχηση η οποία είχε ως τέλος της για τους κατηχούμενους το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου. Η μέρα της Αναστάσεως είναι για την εκκλησία η μέρα τέλους και αρχής ταυτόχρονα. Είναι αυτή η ίδια η παρουσία της βασιλείς Του Θεού που είναι παρούσα και ερχόμενη. Αποστέλλουσα τα μέλη της στον κόσμο για να αναγγείλουν το χαρμόσυνο μήνυμα της αναστάσεως και δεχόμενη τους αποδέκτες αυτού του μηνύματος αγαπιτικά για να τους κατηχήσει, να τους μυήσει σε αυτή την Αναστάσιμη χαρά, που είναι ταυτόχρονα το τέλος κάθε κοσμικής χαράς.
Στις μέρες μας η παρουσία της Ορθόδοξης εκκλησίας στην Ελλάδα θα πρέπει εμάς τα αποκαλούμενα μέλη της να μας προβληματίζει. Να μας προβληματίζει δηλαδή η προσωπική μας παρουσία μέσα στον τόπο αυτό που ονομάζεται Ελλάδα και η οποία αν και αρέσκετε να αυτοαποκαλείτε Ορθόδοξη με εύθηνη της εκκλησίας, παραμένει ακατήχητη, αμύητη, ανέραστη, αμέτοχη της Αναστάσιμης αυτής χαράς.
Άσχετα από το τι κάνουν οι μητροπολίτες, οι ιερείς, οι αναγνώστες, οι ψάλτες μας, εμείς ... μας έχει παραδοθείς αυτή η χαρά, βρισκόμαστε μέσα της, η εκκλησία δεν είναι αυτό που βιώνουμε στη μίζερη Ελλάδα αυτό τον καιρό. Αν το αναζητάμε, θα το βρούμε στο ευαγγέλιο, στις ακολουθίες της εκκλησίας μας οι οποίες είναι κατεξοχήν κατηχητικές, μα προπαντός θα το βρούμε σαρκωμένο σε πρόσωπα, στη Χαρά τους. Τότε θα πρέπει να αναμετρηθούμε με το θάνατο μας μέσα σε αυτόν τον κόσμο και την ανάσταση μας μέσα σε αυτόν που είναι μια επιστροφή/αποστολή μας σε αυτόν και ταυτόχρονα η δική μας επιστροφή στον Πατέρα.
Χριστός Ανέστη
Προς το Blog σας
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα νέο blog γεννήθηκε με σκοπό να δόση βήμα σε όλους τους Έλληνες ..Ένα Blog όπου μπορεί ο καθένας μας να γράφει ότι τον απασχολεί επώνυμα η ανώνυμα…ένα blog που δίνει την ευκαιρία σε όλους τους Έλληνες να πούνε όλα αυτά που μέχρι τώρα διστάζανε να πούνε .. Αν θέλεις και εσύ να κάνεις κάτι για όλη αυτή την απάτη που βλέπεις γύρο σου ..έλα μαζί μας …..Το Blog σου δίνει την δυνατότητα να ακουστή η γνώμη σου σε ένα ευρύ κοινό χωρίς πολιτικούς ,κομματικούς ,εθνικούς, θρησκευτικούς, η άλλους περιορισμούς .
Κάνε τώρα την αρχή έλα μαζί μας…………
Οι απόψεις που θα γράφεις εδώ δεν λογοκρίνονται σε καμιά περίπτωση και δημοσιεύονται ακέραιες
Ζητάμε και την δική σας στήριξη καθώς το Blog προωθεί τις απόψεις των Blogger και των πολιτών, και όχι δικές μας…..
www.ksipnistere.blogspot.com
www.ksipnistere.gr