Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν άγιον Κύριον, Ιησούν τόν μόνον αναμάρτητον. Τόν σταυρόν σου, Χριστέ, προσκυνούμεν, και τήν αγίαν σου ανάστασιν υμνούμεν και δοξάζομεν· συ γαρ ει Θεός ημών, εκτός σου άλλον ουκ οίδαμεν, το όνομά σου ονομάζομεν. Δεύτε πάντες οι πιστοί, προσκυνήσωμεν τήν του Χριστού αγίαν ανάστασιν· ιδού γαρ ήλθε διά του σταυρού, χαρά εν όλω τω κόσμω. Διά παντός ευλογούντες τόν Κύριον, υμνούμεν τήν ανάστασιν αυτού. Σταυρόν γαρ υπομείνας δι ημάς, θανάτω θάνατον ώλεσεν 

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΠΕΝΘΟΥΝΤΩΝ - ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ


ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΣΥΖΥΓΟ ΤΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΡΗΓΟΡΗΣΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΗΣ.  


1.
σκόπευα νά σιωπήσω πέναντι τς κοσμιότητός σου μέ τήν σκέψη τι, μέ τήν ψυχή συμβαίνει τι καί μέ να μάτι πού πάσχει πό φλεγμονή. Ατό, δηλαδή τό μάτι καί τό πιό παλό πράγμα νά τό γγίσει ρεθίζεται. τσι ασθάνεται καί ψυχή πού χει τραυματιστε πό βαριά θλίψη, ταν πάει κανείς νά τς μιλήσει. Γιατί τά λόγια σο καί ν εναι παρηγορητικά ταν λέγονται τήν ρα πού ψυχή πάσχει καί γωνι, τίς φαίνονται πολύ νοχλητικά. πειδή μως σκέφθηκα τι τώρα χω νά κάνω μέ Χριστιανή κπαιδευμένη στά θεα πό πολύ καιρό καί πεπειραμένη στά νθρώπινα, νόμισα τι δέν θά ταν σωστό νά παραλείψω τό καθκον μου.

Γνωρίζω ποιά ε
ναι τά σπλάγχνα τν μητέρων καί διαίτερα ταν θυμηθ τούς δικούς σου καλούς καί μερους τρόπους πρός λους, λογαριάζω πόσο μεγάλος πρέπει νά εναι πόνος γιά τή συμφορά πού σ χει βρε τώρα. χασες γιό, τόν ποο, σον ζοσε, μακάριζαν λες ο μητέρες καί εχονταν τέτοιοι νά εναι καί ο δικοί τους γιοί. Καί ταν πέθανε, κλαψαν σάν νά εχε θάψει κάθε μία τόν δικό της. θάνατος κείνου πρξε πλγμα στίς δύο πατρίδες (ννοε καί το πατέρα καί τς μητέρας του), τήν δική μας καί τήν χώρα τν Κιλίκων. Μ κενον μαζί πεσε καί τό μέγα καί νδοξον γένος (σημ: σως τό πεθαμένο παιδί νά ταν μονάκριβο. τσι μέ τό θάνατό του ξεκληριζόταν γενιά τους), κατέρρευσε σάν νά μετακινήθηκε βάση του. συναπάντημα πονηρο δαίμονος! Πόσο τρομερό κακό κατώρθωσες νά προκαλέσεις! γ, πού ναγκάστηκες νά ποφέρεις να τέτοιο πάθος! Καί λιος σφαλς θά φριττε, ν εχε ασθηση μπροστά σ κενο τό σκυθρωπό θέαμα. Καί τί μπορε νά πε κανείς ξιο νά κφράζει σα το παγορεύει πελπισία τς ψυχς.

2.
λλά, πως διδαχθήκαμε πό τό Εαγγέλιο, τά σα μς συμβαίνουν δέν εναι ξω πό τή θεία Πρόνοια, γιατί οτε σπουργίτης δέν πέφτει χωρίς τό θέλημα το Πατέρα μας. στε ,τι χει συμβε γινε μέ τό θέλημα το Δημιουργο μας. Καί ποιός μπορε νά ντισταθε στό θέλημα το Θεο; ς δεχτομε λοιπόν τό συμβάν. Διότι μέ τήν δυσανασχέτηση οτε ατό πού χει γίνει διορθώνουμε καί πί πλέον καταστρέφουμε τούς αυτούς μας. ς μή κατηγορήσουμε τήν δίκαιη κρίση το Θεο, διότι εμαστε πολύ μαθες, γιά νά λέγχουμε τίς νέκφραστες κρίσεις Του. Τώρα Κύριος δοκιμάζει τήν γάπη σου σ κενον. Τώρα χεις τήν
ε
καιρία νά κερδίσεις μέ τήν πομονή σου τήν μερίδα τν Μαρτύρων. μητέρα τν Μακκαβαίων εδε τό θάνατο πτά παιδιν της καί δέν στέναξε, οτε χυσε σκοπα δάκρυα, λλά ν βλεπε τά παιδιά της νά φεύγουν πό ατή τή ζωή μέ σκληρά βασανιστήρια, εχε εχαριστιακά βιώματα πρός τό Θεό. Γι ατό καί κρίθηκε καί πό τό Θεό καί πό τούς νθρώπους τέλεια καί καταξιωμένη Χριστιανή. Μεγάλη συμφορά, τό μολογ καί γώ. Μεγάλοι μως καί ο μισθοί πού Κύριος χει τοιμάσει γιά σους κάνουν πομονή.
ταν γινες μητέρα καί εδες τό παιδί σου καί εχαριστοσες τό Θεό, γνώριζες πωσδήποτε τι εσαι θνητή καί τι θά γέννησες θνητό. Τί τό παράδοξον λοιπόν, πού θνητός πέθανε; Μήπως σέ στενοχωρε πού πέθανε πρόωρα; Δέν μπορομε νά ξέρουμε άν δέν ταν τώρα κατάλληλος καιρός νά φύγει. Γιατί μες δέν ξέρουμε τί συμφέρει τήν ψυχή μας οτε ρίζουμε προθεσμίες στήν νθρωπίνη ζωή. Στρέψε τά μάτια σου γύρω σ λο τόν κόσμο που κατοικες, καί θά κατανοήσεις τι λα σα βλέπουμε εναι θνητά καί τι πόκεινται λα στή φθορά. Κύτταξε πάνω στόν ορανό. Κάποτε καί ατός θά διαλυθε. Κύτταξε τόν λιο. Oτε καί ατός θά παραμείνει. Τά στέρια λα, τά ζα τς ξηρς καί τν δάτων, α ραιότητες τς γς, δια γ, λα εναι φθαρτά, λα μετά πό λίγο δέν θά πάρχουν.
ς εναι λοιπόν σκέψις λων ατν παρηγοριά γιά τι σο χει τώρα συμβε. Μή μετρς τή συμφορά στό βάθος της, γιατί τότε θά σο φανε φόρητη. ν μως τό συγκρίνεις μέ λα τά νθρώπινα, τότε θά βρες παρηγοριά. πάνω δέ πό λα χω νά σο π κενο τό σπουδαο: Λυπήσου τόν σύζυγόν σου. Νά παρηγορε νας τόν λλο. Μή κάμεις σκληρότερη τή συμφορά μέ τό νά σέ βλέπει νά καταστρέφεις πό τή στενοχώρια τόν αυτό σου. Καί μέ λίγα λόγια χω τή γνώμη τι δέν πάρχουν λόγια τέτοια πού νά μπορον νά χαρίσουν σ ατό τόν πόνο σας παρηγοριά. Πιστεύω τι ατή τή δοκιμασία θά τήν ξεπεράσετε μονάχα μέ τήν προσευχή.
Ε
χομαι λοιπόν διος Κύριος νά γγίξει τήν καρδιά σου μέ τήν νέκφραστη δύναμή Του καί νά νάψει μέ γαθούς λογισμούς τό φς στή ψυχή σου, στε νά βρες μέσα σου τήν παρηγοριά.
 
 
 http://agbasilios.blogspot.gr/2012/10/blog-post_8812.html

Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

Ἀληθινὴ χαρά, ἡ πονεμένη


...
...Ἂν δὲν ἤμουνα φτωχὸς καὶ ξευτελισμένος, δὲν θὰ μποροῦσα νὰ ἀξιωθῶ τούτη τὴν πονεμένη χαρά, γιατὶ δὲν ξαγοράζεται μὲ τίποτα ἄλλο, παρεχτὸς μὲ τὴν συντριβὴ τῆς καρδιᾶς, κατὰ τὸν Δαυῒδ ποὺ λέγει: «Κύριε, ἐν θλίψει ἐπλάτυνάς με». Ἐπειδή, ὅποιος δὲν πόνεσε καὶ δὲν ταπεινώθηκε, δὲν παίρνει ἔλεος. Ἔτσι τὰ θέλησε ἀνεξιχνίαστη σοφία Του. Μὰ οἱ ἄνθρωποι δὲν τὰ νοιώθουνε αὐτά, γιατὶ δὲν θέλουνε νὰ πονέσουν καὶ νὰ ταπεινωθοῦνε, ὥστε νὰ νοιώσουνε κάτι παραπέρα ἀπὸ τὴν καλοπέραση τοῦ κορμιοῦ κι ἀπὸ τὰ μάταια πάθη τους.

Ὁλοένα, χωρὶς νὰ τὸ καταλάβω, ἀνεβαίνανε τὰ δάκρυα στὰ μάτια μου, δάκρυα γιὰ τὸν κόσμο καὶ δάκρυα γιὰ μένα. Δάκρυα γιὰ τὸν κόσμο, γιατὶ γυρεύει νὰ βρεῖ τὴ χαρὰ ἐκεῖ ποὺ δὲν βρίσκεται· καὶ δάκρυα γιὰ μένα, γιατὶ πολλὲς φορὲς δείλιασα τὴ φτώχεια καὶ τοὺς ἄλλους πειρασμούς, καὶ δικαίωσα τοὺς ἀνθρώπους, ἐνῶ τώρα ἔνοιωσα πὼς δὲν παίρνει ἄνθρωπος μεγάλο χάρισμα, χωρὶς νὰ περάσει μεγάλον πειρασμό. Κι ἀντρειεύτηκα κατὰ τὸ πνεῦμα, κ᾿ ἔνοιωσα πὼς δὲν φοβᾶμαι τὴ φτώχεια, παρὰ πὼς τὴν ἀγαπῶ. Καὶ κατάλαβα καλά, πὼς δὲν πρέπει ἄνθρωπος νὰ ἀγαπήσει ἄλλο τίποτα ἀπὸ τὸν πόνο του, γιατὶ ἀπὸ τὸν πόνο ἀναβρύζει ἀληθινὴ χαρὰ κ᾿ παρηγοριά, κ᾿ ἐκεῖ βρίσκουνται οἱ πηγὲς τῆς ἀληθινῆς ζωῆς. Ἀληθινά, φτώχεια εἶναι φοβερὸ θηρίο. Ὅποιος τὸ νικήσει, ὅμως, καὶ φτάξει νὰ μὴν τὸ φοβᾶται, θὰ βρεῖ μεγάλα πλούτη μέσα του. Τούτη τὴν ἀφοβιὰ τὴ δίνει Κύριος ἅμα ταπεινωθεῖ ἄνθρωπος.  

Σ᾿ αὐτὸν τὸν πόλεμο ποὺ ἀντρεία λέγεται ταπείνωση, καὶ τὰ βραβεῖα εἶναι καταφρόνεση καὶ ξευτελισμός, δὲν βαστᾶνε οἱ ἀντρεῖοι του κόσμου. Ὅποιος δὲν περάσει ἀπὸ τὴ φωτιὰ τῆς δοκιμῆς, δὲν ἔνοιωσε ἀληθινὰ τί εἶναι ζωή, καὶ γιατὶ Χριστὸς εἶπε: «Ἐγὼ εἶμαι ζωή», καὶ γιατὶ εἶπε «Μακάριοι οἱ πικραμένοι, γιατὶ αὐτοὶ θὰ παρηγορηθοῦνε». Ὅποιος δὲν ἀπελπίστηκε ἀπὸ ὅλα, δὲν τρέχει κοντὰ στὸν Θεό, γιατὶ λογαριάζει πὼς ὑπάρχουνε κι ἄλλοι προστάτες γι᾿ αὐτόν, παρεχτὸς τοῦ Θεοῦ.
...

Φώτης Κόντογλου - Καρδία συντετριμμένη

(Μικρό απόσπασμα από το σχετικό κεφάλαιο του βιβλίου «Ευλογημένο Καταφύγιο», εκδ. «ΑΚΡΙΤΑΣ»)

εδώ
εικονα

Ευχαριστούμε την σελίδα "Ελληνικά Λειτουργικά Κείμενα" ,  

από την οποία αντλούμε τα υμνογραφικά. Η δουλειά τους είναι σπουδαία και αξίξει θερμά συγχαρητήρια.

Επίσης και όλες τίς άλλες σελίδες και ιστολόγια απ'τις οποίες ερανίζουμε την ποικιλλία των αναστάσιμων θεμάτων και των εικόνων προς δόξαν Αναστάντος Χριστού.

(Εικόνα προμετωπίδας από holytrinitybut.org)

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Αναγνώστες

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
καὶ ἤκουσα φωνῆς μεγάλης ἐκ τοῦ οὐρανοῦ λεγούσης· Ἰδοὺ ἡ σκηνὴ τοῦ Θεοῦ μετὰ τῶν ἀνθρώπων, καὶ σκηνώσει μετ' αὐτῶν, καὶ αὐτοὶ λαὸς αὐτοῦ ἔσονται, καὶ αὐτὸς ὁ Θεὸς μετ' αὐτῶν ἔσται, καὶ ἐξαλείψει ἀπ' αὐτῶν ὁ Θεὸς πᾶν δάκρυον ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν, καὶ ὁ θάνατος οὐκ ἔσται ἔτι, οὔτε πένθος οὔτε κραυγὴ οὔτε πόνος οὐκ ἔσται ἔτι· ὅτι τὰ πρῶτα ἀπῆλθον. Καὶ εἶπεν ὁ καθήμενος ἐπὶ τῷ θρόνῳ· Ἰδοὺ καινὰ ποιῶ πάντα. ( Αποκ. ΚΑ΄)

Eπίσης γράφω...

  • - ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
    Πριν από 1 χρόνια
  • Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΒΑΠΤΙΣΤΙΚΗ'' (1888) - Ἂν ἄλλη τις χρηστὴ γυνὴ εἶδέ ποτε καλὰ νοικοκυριὰ εἰς τὰς ἡμέρας της, ἀναντιρρήτως εἶδε τοιαῦτα καὶ ἡ θεια-Σοφούλα Κωνσταντινιά, σεβασμία οἰκοδέσποινα ἑ...
    Πριν από 2 χρόνια
  • - Λόγω περιορισμένου χρόνου και αποκλειστικής σχεδόν πλέον ενασχόλησης με το fb, αναστέλλεται η λειτουργία των εξής τριών ιστολογίων: ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ...
    Πριν από 10 χρόνια
  • - Λόγω περιορισμένου χρόνου και αποκλειστικής σχεδόν πλέον ενασχόλησης με το fb, αναστέλλεται η λειτουργία των εξής τριών ιστολογίων: ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ...
    Πριν από 10 χρόνια

Περνούν και διαβάζουν...