(Εωθινό Γ', Μάρκ ιστ', 9-20)
Τα φετινά κυριακάτικα κηρύγματα, αγαπητοί μου αδελφοί, θα αναφέρωνται στα Εωθινά Ευαγγέλια, τα οποία διαβάζονται κατά την διάρκεια του όρθρου των Κυριακών. Δηλαδή, το πρωΐ κάθε Κυριακής, πριν αρχίση η θεία Λειτουργία, κατά την διάρκεια του όρθρου, διαβάζεται ένα Ευαγγέλιο, το οποίο αναφέρεται στην Ανάσταση του Χριστού. Λέγονται Εωθινά τα Ευαγγέλια αυτά, αφ’ ενός μεν γιατί διαβάζονται τα ξημερώματα στους Ναούς (Εωθινόν σημαίνει πρωϊνόν), αφ’ ετέρου δε γιατί αναφέρονται στο μεγάλο γεγονός της Αναστάσεως του Χριστού, που είναι ο όρθρος, θα λέγαμε το ξημέρωμα μιας άλλης ζωής της ανθρωπότητος, αφού με την Ανάστασή Του ο Χριστός έδωσε μια άλλη ζωή, που είναι προοίμιο της μεγάλης ημέρας της Βασιλείας των Ουρανών.
Τα Εωθινά Ευαγγέλια είναι ένδεκα τον αριθμό και είναι κομμάτια από τους τέσσερεις Ευαγγελιστές και παρουσιάζουν μερικά περιστατικά από το μεγάλο γεγονός της Αναστάσεως του Χριστού. Είναι, λοιπόν, φανερόν ότι στα φετινά κηρύγματα θα αναφερθούμε στην Ανάσταση του Χριστού, αφού κάθε Κυριακή στην Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζουμε αυτό το γεγονός. Όμως θα είμαστε πολύ συνοπτικοί, και δεν θα αναλύσουμε ολόκληρο το Εωθινό Ευαγγέλιο, που έχει καθορισθή να διαβάζεται το πρωΐ της Κυριακής.
Το σημερινό Εωθινό, που είναι το τρίτο, είναι ένα κομμάτι από το κατά Μάρκον Ευαγγέλιο (Μάρκ. ιστ', 9-20) και αναφέρεται σε τρεις εμφανίσεις του Αναστάντος Χριστού. Η πρώτη έγινε στην Μαρία την Μαγδαληνή, από την οποία ο Χριστός είχε βγάλει επτά δαιμόνια. Η δεύτερη εμφάνισή Του ήταν σε δύο μαθητές, που πήγαν στα χωράφια τους την ημέρα της Αναστάσεως και μάλιστα εμφανίσθηκε “εν ετέρα μορφή» , δηλαδή οι μαθητές αυτοί είδαν τον Χριστό με την δόξα της Αναστάσεως, όχι όπως τον ήξεραν προηγουμένως. Και η τρίτη εμφάνιση ήταν στους ένδεκα μαθητές την ώρα που έτρωγαν.
Το σημαντικό από το Εωθινό αυτό Ευαγγέλιο είναι ότι δείχνει την δυσπιστία των μαθητών στις πληροφορίες που τους μετέδωσαν τόσο η Μαρία η Μαγδαληνή όσο και οι δύο μαθητές που τον είδαν προηγουμένως. Ο Χριστός, τελικά, όταν εμφανίσθηκε στους ένδεκα, αφ’ ενός μεν τους επέπληξε γιατί αμφέβαλαν για την Ανάστασή Του, αφ’ ετέρου δε τους έδωσε εντολή να πορευθούν σε ολόκληρο τον κόσμο και να κηρύξουν το γεγονός της Αναστάσεως. Μαζί με το κήρυγμα της Αναστάσεως θα έπρεπε οι μαθητές να τους βαπτίζουν διότι έτσι θα ενεργήται η σωτηρία. Βέβαια, τους προανήγγειλε ότι όποιοι πιστεύσουν στην Ανάσταση θα δούν πολλά θαύματα στην ζωή τους, ήτοι θα εκδιώκουν τα δαιμόνια με την επίκληση του ονόματός Του, θα μιλούν νέες γλώσσες, θα έχουν κυριαρχία πάνω στην κτίση και σε αυτά τα δηλητηριώδη φίδια, και ακόμη θα θεραπεύουν τους αρρώστους.
Το γεγονός είναι ότι η πρώτη δυσπιστία των μαθητών οφειλόταν στο ότι δεν τους ικανοποιούσε η πίστη εξ ακοής. Όταν όμως είδαν προσωπικά τον Αναστάντα Χριστό, τότε άπέκτησαν την πίστη εκ θεωρίας και βεβαίως με την πίστη αυτή, που είναι εμπειρία και ζωή, έκαναν θαύματα και έτσι αναγέννησαν τους ανθρώπους και ανακαίνισαν ολόκληρο τον κόσμο.
Η δύναμη της Αναστάσεως είναι μεγάλη. Δεν μπορεί να συγκριθή τίποτε μαζί της. Μόνον που χρειάζεται και εμείς από την πίστη εξ ακοής να περάσουμε στην πίστη εκ θεωρίας. Έχοντας την ευλογία να ζούμε μέσα στην Εκκλησία της Αναστάσεως, που είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία, πρέπει να αγωνιζόμαστε για να αποκτήσουμε προσωπική εμπειρία του μεγάλου μυστηρίου της Αναστάσεως, ώστε έτσι να γίνουμε υιοί της Αναστάσεως.
( Εωθινό Δ´ , Λουκ. κδ´ , 1-12)
Ερμηνεύοντας τα Εωθινά Ευαγγέλια, δηλαδή τα Ευαγγέλια τα οποία διαβάζονται κατά την διάρκεια του Όρθρου των Κυριακών και αναφέρονται στην Ανάσταση του Χριστού, σήμερα θα δούμε το Ευαγγέλιο που διαβάστηκε το πρωΐ στον Όρθρο και αυτό είναι το τέταρτο (Δ´ ) Εωθινό.
Το σημερινό Ευαγγέλιο άναφέρεται σε δύο επισκέψεις στον Τάφο του Χριστού. Η μία επίσκεψη ήταν των Μυροφόρων γυναικών, ήτοι της Μαρίας της Μαγδαληνής, της Ιωάννας και της Μαρίας της του Ιακώβου, και η άλλη επίσκεψη ήταν του Αποστόλου Πέτρου. Το σημαντικό είναι ότι όλοι αυτοί δεν είδαν τον Αναστάντα Χριστό, αλλά οι μεν γυναίκες είδαν δύο νέους με αστραφτερές στολές, που ήσαν οι άγγελοι, και ο Πέτρος είδε μόνον τα σάβανα, τα οποία βρίσκονταν στον τάφο του Χριστού.
Κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, όταν διαβάζη κανείς τα γεγονότα της Αναστάσεως, ότι πρώτες πήγαν στο μνημείο οι γυναίκες που λέγονται μυροφόρες γυναίκες, οι οποίες στην συνέχεια απήγγειλαν στους μαθητές το γεγονός της Αναστάσεως, αλλά συνήθως οι μαθητές δεν δέχονταν αμέσως την πληροφορία των γυναικών.
Οι μυροφόρες γυναίκες είχαν πνευματική ανδρεία και μεγάλη πίστη, γι’ αυτό αξιώθηκαν της μεγάλης τιμής να γίνουν ευαγγελίστριες των Ευαγγελιστών και απόστολοι των Αποστόλων. Με τον τρόπο αυτόν έγινε και η αποκατάσταση της γυναικείας φύσεως. Όπως γνωρίζουμε πρώτη αμάρτησε η Εύα και στην συνέχεια μετέφερε την πτώση στον Αδάμ. Τώρα με την Ανάσταση του Χριστού διορθώνεται αυτό και έτσι πρώτες πιστοποιούν το θαύμα της Αναστάσεως του Χριστού οι γυναίκες και μεταφέρουν το μήνυμα αυτό στους μαθητάς.
Έπειτα, τόσο οι Μυροφόρες γυναίκες όσο και ο Απόστολος Πέτρος, αισθάνθηκαν απορία όταν εισήλθαν στο μνημείο. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι το μνημείο στο οποίο ετέθη ο Χριστός δεν ήταν κάτω στην γή, αλλά μέσα σε ένα βράχο. Μέσα στο μνημείο αυτό εισήλθαν οι Μυροφόρες γυναίκες και ο Απόστολος Πέτρος. Μπαίνοντας, λοιπόν, στο μνημείο και βλέποντας ότι ήταν άδειο, παρά μόνον υπήρχαν τα οθόνια, δηλαδή τα σάβανα, αισθάνθηκαν απορία. Βέβαια, ο Χριστός είχε προαναγγείλει την Ανάστασή Του, αλλά είναι τόσο μεγάλο γεγονός η Ανάσταση ενός ανθρώπου και μάλιστα να αναστηθή ο ίδιος με τις δικές του δυνάμεις, όπως έγινε με τον Χριστό, που ανέστησε το σώμα η θεότητά Του, που κινείται πέρα από την λογική και τα ανθρώπινα δεδομένα. Η απορία και η δυσπιστία μπροστά στο γεγονός αυτό είναι φυσικό στα ανθρώπινα δεδομένα. Αλλά μέσα στην Εκκλησία του Αναστάντος Χριστού όλα, και τα πλέον παράδοξα, μπορούν να πραγματοποιηθούν.
Οι γυναίκες είδαν δύο αγγέλους με λαμπρές φορεσιές, που ήταν το φως του Θεού, που λαμβάνουν οι άγγελοι με την προσέγγισή τους στον Θεό. Και βέβαια, ο άνθρωπος πρώτα συναντά διαφόρους ανθρώπους που είναι άνθρωποι του Θεού, που του μεταδίδουν το μήνυμα της Αναστάσεως, και ύστερα, ανάλογα με την υπακοή που δείχνει σε αυτούς και ανάλογα με την τήν οικονομία του Θεού, αξιώνεται να δη και τον ίδιο τον Αναστάντα Χριστό. Η υπακοή στους πνευματικούς μας πατέρας και τους αγίους της Εκκλησίας μας είναι ένα απαραίτητο στάδιο προετοιμασίας για την μεγάλη εμφάνιση του Χριστού και την προσωπική επικοινωνία και κοινωνία μαζί Του.
Οι άγγελοι είπαν στις μυροφόρες γυναίκες: “Τί ζητείτε τον ζώντα μετά των νεκρών; ουκ εστιν ώδε, αλλ’ ηγέρθη”. Ο Θεός της Ορθοδόξου Εκκλησίας δεν είναι ένας Θεός που ζη ανάμεσα στους νεκρούς, δεν είναι ένας νεκρός Θεός, αλλά Θεός ζών, δηλαδή ζωντανός. Όποιος θέλει να το βιώση αυτό εκ πείρας ας υπακούση στους συγχρόνους αγγέλους, που είναι οι άγιοι, ας ακολουθήση τις συμβουλές τους και τότε θα το διαπιστώση προσωπικά και βεβαίως θα αναστηθή και εκείνος από τα έργα της αμαρτίας.
† Ο Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου