(Εωθινό Ε´ , Λουκ. κδ´ , 13-35)
Το Ευαγγέλιο που διαβάστηκε σήμερα, κατά την διάρκεια του όρθρου, αναφέρεται στην εμφάνιση του Χριστού στους δύο μαθητές, που δεν συγκαταλέγονταν στον κύκλο των Δώδεκα, αλλά στον κύκλο των Εβδομήκοντα και οι οποίοι πορεύονταν προς Εμμαούς, μια μικρή πόλη που ήταν κοντά στα Ιεροσόλυμα. Ο ένας μαθητής, όπως άναφέρεται στο Ευαγγέλιο, είναι ο Κλεόπας, και ο άλλος, από την παράδοση που έχει διασωθή, είναι ο ίδιος ο Ευαγγελιστής Λουκάς, που περιγράφει το γεγονός.
Κατ’ αρχήν, εκείνο που διαπιστώνει κανείς διαβάζοντας τα Ευαγγέλια που περιγράφουν την Ανάσταση του Χριστού είναι ότι όλες οι περιγραφές είναι λιτές, απέριττες, δεν διατυπώνουν συναισθηματισμούς ούτε μεγαλοστομίες, εκφράζουν ακόμη και την δυσπιστία των μαθητών. Και όλα αυτά δείχνουν την αληθινότητα των περιγραφών. Δεν υπάρχει τίποτε το περιττό, το υπερβολικό, το συναισθηματικό. Όλα είναι φυσικά και αληθινά.
Οι δύο μαθητές είναι στενοχωρημένοι από τα γεγονότα που προηγήθηκαν, δηλαδή από το πάθος του Χριστού και την Σταύρωσή Του. Ο Χριστός τους πλησιάζει, δεν τους αποκαλύπτει την θεότητά Του, τους αποκρύπτει το ένδοξο πρόσωπό Του, συζητά μαζί τους, δέχεται την αδυναμία τους, και σταδιακά αποβάλλει από αυτούς την θλίψη τους και στην συνέχεια τους οδηγεί στην μεγάλη άποκάλυψη, ότι είναι ο ίδιος ο αναστημένος Χριστός, όπως το είπαν οι Γραφές. Οι δύο μαθητές εκφράζουν την αμφιβολία τους και είπαν εκείνον τον λόγο: « ημείς δε ηλπίζομεν ότι αυτός εστιν ο μέλλων λυτρούσθαι τον Ισραήλ» . Και βέβαια το είπαν αυτό γιατί είχαν άλλες αντιλήψεις για τον Μεσσία Χριστό, ότι αυτός θα εξεδίωκε τους κατακτητές και θα ελευθέρωνε τον Ισραήλ. Πρόκειται για εγκοσμιοκρατικές αντιλήψεις. Όμως ο Χριστός δεν ήλθε στον κόσμο για να δημιουργήση μια άλλη, ίσως καλύτερη εγκόσμια πολιτική κατάσταση, αλλά για να ανακαινίση τον κόσμο και να αναστήση τον άνθρωπο, να του δώση αυτό που δεν μπορεί να του δώση κανείς άλλος.
Το σημαντικό είναι ότι ο Χριστός τους ανέβασε σταδιακά και προοδευτικά στην μεγάλη αποκάλυψη. Στην αρχή τους ανέφερε το τί είπαν οι Προφήτες και το ανέλυσε αυτό, και στην συνέχεια, όταν οδηγήθηκαν στο σπίτι, την ώρα που ευλόγησε τον άρτο, τους άνοιξε τα μάτια και τον ανεγνώρισαν. Οπότε, τότε έγινε άφαντος ο Χριστός από αυτούς. Όταν τους αποκαλύπτει τον εαυτό Του, τότε δεν χρειάζεται η παρουσία Του, γιατί ακριβώς εισήλθε μέσα τους. Αυτή η σταδιακή, προοδευτική αποκάλυψη, που συνέβη στους μαθητάς που πήγαιναν προς Εμμαούς, δείχνει λίγο την πορεία της θείας Λειτουργίας. Πρώτα ακούμε το αποστολικό και ευαγγελικό ανάγνωσμα, το κήρυγμα αυτών των αναγνωσμάτων και στην συνέχεια εισερχόμαστε στην θεία Λειτουργία και έχουμε την δυνατότητα, αν βέβαια υπάρχουν ορθόδοξες εκκλησιαστικές προϋποθέσεις, να γευθούμε του Σώματος και του Αίματος του Χριστού και να αποκτήσουμε προσωπική κοινωνία και γνώση του Θεού.
Αυτή όμως η προοδευτική και σταδιακή αποκάλυψη του Χριστού δεν είναι εξωτερικό γεγονός, αλλά κατ’ εξοχήν εσωτερική εμπειρία, γιατί όπως λέγει το Ευαγγέλιο, την ώρα που τους μιλούσε και άνοιγε η καρδιά τους από τον λόγο του Θεού, αισθάνθηκαν εσωτερικά την ενέργεια του λόγου ως θερμότητα και στην συνέχεια άνοιξαν οι πνευματικοί οφθαλμοί και τον γνώρισαν. Επομένως, όλα τα πνευματικά και εκκλησιαστικά γεγονότα γίνονται μέσα στον χώρο της καρδιάς.
Τέτοιες εμπειρίες είχαν οι Άγιοι, ακόμη και οι Προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, όπως ο σημερινός εορταζόμενος Προφήτης Ηλίας. Και εκείνος ήταν θεόπτης Προφήτης, γιατί αξιώθηκε να δη τον Χριστό ασάρκως, γι’ αυτό ακριβώς και παρευρέθηκε στην Μεταμόρφωση του Χριστού.
Αγαπητοί μου, θα πρέπη να ζήσουμε μέσα στην καρδιά μας την ορθόδοξη εκκλησιαστική ζωή και κυρίως την ευλογία της θείας Ευχαριστίας. Το πώς θα γίνη αυτό θα μας το υποδείξουν οι εμπνευσμένοι πνευματικοί μας πατέρες.
† Ο Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου