«Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας»
Πρὸς τὸν Ἱερὸν Κλῆρον καὶ τὸν εὐσεβῆ λαὸν
τῆς καθ᾿ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ Ἀδελφοί,
Χριστὸς Ἀνέστη!
Εἶναι πασίγνωστο τὸ τροπάριο τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν καὶ μὲ τὸ θάνατό Του πάτησε τὸ θάνατο. Τὸ τελευταῖο κακὸ τῆς πτώσεως τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ὁ θάνατος· «ἀπόκειται τοῖς ἀνθρώποις ἅπαξ ἀποθανεῖν μετὰ δὲ τοῦτο κρίσις» (Ἑβρ. 9,27), λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Ὁ Κύριος ἔδωσε μάχη καὶ νίκησε τὸ θάνατο ἐπὶ τοῦ σταυροῦ. Ὁ θάνατος ἦταν ὁλοζώντανος. Ὁ Χριστὸς πάλεψε μὲ τὸ θηρίο τοῦ θανάτου ποὺ εἶχε θανατηφόρα νύχια καὶ δόντια καὶ τὸ ἀχρήστευσε. Λέγει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος πώς, «ἐπειδὴ ἦλθε ὁ Χριστὸς καὶ πέθανε ὑπὲρ τῆς ζωῆς τῶν ἀνθρώπων, πλέον ὁ θάνατος δὲν ὀνομάζεται θάνατος, ἀλλὰ ὕπνος καὶ κοίμηση πρόσκαιρη». Ὀντολογικὰ ὁ θάνατος εἶναι ὕπνος, ἀποδημία, μετάσταση, ἀνάπαυση, λιμὴν εὔδιος, παύση τῆς ταραχῆς καὶ τῶν βιοτικῶν πραγμάτων, ἐλευθερία καὶ ἀπαλλαγή. Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μᾶς ἀπήλλαξε ἀπὸ τὴν ἀγριότητα τοῦ θανάτου καὶ τὴν ἀβεβαιότητα τῆς ἄλλης ζωῆς. Τώρα μετὰ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ γνωρίζουμε πὼς φεύγοντας ἀπὸ τὸν κόσμο αὐτὸ μεταβαίνουμε ἀπὸ τὸ θάνατο στὴν ζωή.
Ἐὰν ἐμβαθύνουμε περισσότερο στὸ γεγονὸς τοῦ θανάτου καὶ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, θὰ υἱοθετούσαμε τὶς σκέψεις τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Νύσσης: «Σήμερα ἀνοίγεται τὸ δεσμωτήριο τοῦ θανάτου, σήμερα κηρύσσεται ἡ ἄφεση στοὺς αἰχμαλώτους, σήμερα οἱ τυφλοὶ ξαναβλέπουν, σήμερα αὐτοὺς ποὺ κάθονται στὸ σκότος καὶ τὴ σκιὰ τοῦ θανάτου τοὺς ἐπισκέπτεται ἡ οὐράνια ἀνατολή». Ὁ πρῶτος Ἀδὰμ μὲ τὴν παράβασή του ἔφερε σ' ὅλο τὸ ἀνθρώπινο γένος τὸ θάνατο, ἐνῶ ὁ δεύτερος Ἀδὰμ μὲ τὸ θάνατο καὶ τὴν Ἀνάστασή Του ἔφερε σ' ὅλη τὴν οἰκουμένη τὴν ζωή. Ὁ Κύριος πραγματικὰ καὶ ἀληθινὰ πέθανε, ἀλλὰ στὸ θάνατό Του φανερώθηκε σὲ μεγάλο μέτρο ἡ δύναμη τῆς Ἀναστάσεώς Του. Ὁ θάνατός Του ἔγινε ἐμφύσημα ζωῆς σὲ κάθε ἀνθρώπινο θάνατο, λέγει ἕνας Ὀρθόδοξος Ἐπίσκοπος. Ἡ ἑορτὴ τοῦ Πάσχα «εἶναι τὸ τελείωμα τῶν σκυθρωπῶν καὶ τῶν ἀγαθῶν ἡ ἀρχή» (ἅγιος Ἐπιφάνιος).
Ἔχοντας αὐτὰ κατὰ νοῦν λέμε πὼς ὁ θάνατος τοῦ Χριστοῦ εἶναι «λυσίποινος ποινή», δηλαδὴ καταδίκη ποὺ λύτρωσε τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὴν κατάρα καὶ τὴν ποινὴ τοῦ θανάτου. Ὁ Χριστὸς ἔγινε «τραυματίας πολυπόνων ἀνθρώπων ἀντιφάρμακον», δηλαδὴ παρατηρεῖ ὁ Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, ὁ Κύριος ἔγινε τραυματίας, ἀλλὰ τὸ τραῦμα τοῦ θανάτου Του ἔγινε ἀντιφάρμακο πολυπόνων ἀνθρώπων. Ἔγινε φυσίζωος ἀλγηδόνα, μὲ ἄλλα λόγια πόνος ποὺ ἐμφύσησε στοὺς ἀνθρώπους τὴν ζωή.
Τὴν οἰκειοποίηση τοῦ θανάτου καὶ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ μᾶς προτρέπει νὰ ἐπιτύχουμε ἡ Ἐκκλησία μας. Κάθε φορὰ ποὺ κοινωνᾶμε τὸ σῶμα καὶ τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ, τὸ δικό Του θάνατο καταγγέλλουμε καὶ τὴν Ἀνάστασή Του ὁμολογοῦμε. «Ὁσάκις γὰρ ἂν ἐσθίητε τὸν ἄρτον τοῦτον καὶ τὸ ποτήριον τοῦτο πίνητε, τὸν θάνατον τοῦ Κυρίου καταγγέλλετε, ἄχρις οὗ ἂν ἔλθῃ» (Α΄ Κορ. 11,26), τονίζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος.
Βαθιὰ λύπη καταλαμβάνει τὴν καρδιὰ τῶν πιστῶν γιὰ τὴν ἐντελῶς ἀντίθετη προτίμηση τῶν κοσμικῶν ἀνθρώπων. Προτιμοῦν τὴν ἁμαρτία ποὺ εἶναι φορέας τοῦ θανάτου, παρὰ τὸ ζωοδότη Χριστό. Τὸ ὅλο σύστημα τοῦ κόσμου ποὺ συνίσταται στὴν ἐπιδίωξη τῆς καλοπεράσεως καὶ στὴν ἀπόκτηση πολλῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν, καταστρέφει τὴν ζωτικότητα τοῦ ἀνθρώπου. Τὸν κάνει κυνηγὸ μιᾶς ἐφάμαρτης εὐμάρειας ποὺ κρύβει τὸν πνευματικό του θάνατο. Ὁ εὔκολος πλουτισμός, ἡ ἀπόλαυση τῶν ναρκωτικῶν, ὁ ἐπιρρεπὴς στὰ διάφορα πάθη βίος, ἡ ἐπικράτηση τοῦ καταναλωτισμοῦ, ἡ θεοποίηση τῶν χρημάτων, ἡ ἔλλειψη πίστεως, ὁ χαλαρὸς σύνδεσμος μὲ τὸ Χριστό, ἡ περιφρόνηση τῶν πνευματικῶν καὶ ἡ ἀναζήτηση τῶν διαφόρων ἡδονῶν, φέρνουν τὸν πνευματικὸ ὄλεθρο καὶ πολλὰ ἀδιέξοδα. Σήμερα οἱ ἄνθρωποι δὲν ἐλπίζουν, ἀλλὰ βιάζονται νὰ ἀπολαύσουν τὴν εὔκολη ζωή.
Σ' αὐτὴ τὴν ἀπελπιστικὴ κατάσταση ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ποὺ εἶναι ἀποτέλεσμα τοῦ ζωοποιοῦ Του θανάτου, ἂς γίνει ὁδηγὸς στοὺς ἀνερμάτιστους σημερινοὺς ἀνθρώπους τοῦ κόσμου.
Ὡς Ἐπίσκοπος τῆς εὐλογημένης Μητροπόλεως Ἐδέσσης, Πέλλης καὶ Ἀλμωπίας εὔχομαι στὸν κλῆρο καὶ τὸ λαό, στοὺς πιστοὺς ἄρχοντας καὶ τοὺς διαφόρους ἐπιτελεῖς τῶν φορέων, ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ νὰ ζωογονήσει τὸ νεκρωμένο μας φρόνημα, νὰ μᾶς χαρίσει τὴν πνοὴ τῆς ἀληθινῆς ζωῆς, νὰ μᾶς ἀναστήσει ἀπὸ τὸ λήθαργο τοῦ θανάτου τῆς ἁμαρτίας.
Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, μαζί σας ἀναφωνῶ τὴν ἑορταστικὴ διαπίστωση·
Χριστὸς Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη!
Πάσχα 2010
Πρὸς Θεὸν εὐχέτης σας
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Ἐδέσσης, Πέλλης καὶ Ἀλμωπίας ΙΩΗΛ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου