Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν άγιον Κύριον, Ιησούν τόν μόνον αναμάρτητον. Τόν σταυρόν σου, Χριστέ, προσκυνούμεν, και τήν αγίαν σου ανάστασιν υμνούμεν και δοξάζομεν· συ γαρ ει Θεός ημών, εκτός σου άλλον ουκ οίδαμεν, το όνομά σου ονομάζομεν. Δεύτε πάντες οι πιστοί, προσκυνήσωμεν τήν του Χριστού αγίαν ανάστασιν· ιδού γαρ ήλθε διά του σταυρού, χαρά εν όλω τω κόσμω. Διά παντός ευλογούντες τόν Κύριον, υμνούμεν τήν ανάστασιν αυτού. Σταυρόν γαρ υπομείνας δι ημάς, θανάτω θάνατον ώλεσεν 

Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011

Μήπως είναι παραμύθι η Ανάσταση του Χριστού;


Primavera 264/365…Σίγουρος στην ψυχή μου δεν είμαι. Λογικά δεν μπορώ να στο αποδείξω, αλλά να σου πω και το άλλο; Ακόμα κι αν αυτό που λες εσύ -ότι είναι παραμύθι αυτό που πιστεύω- το δικό μου παραμύθι είναι το ωραιότερο παραμύθι του κόσμου. Που δεν είναι παραμύθι, είναι αλήθεια!
Αλλά κι έτσι να το δεις, όλος ο κόσμος σήμερα ζει ένα μύθο, ζει ένα ψέμα. Γράφουν κάτι γιγαντοαφίσες: «Ζήσε το μύθο σου». Ζήσε το ψέμα σου. Στηρίξου κάπου, αρκεί να στηριχτείς. Ωραία! Κι έτσι να το πουν, αυτό που εσύ λες παραμύθι μου, είναι το πιο δυνατό παραμύθι. Που είναι γλυκό σαν παραμύθι, αλλά...
... κρύβει απίστευτες αλήθειες! Κρύβει την αλήθεια της ζωής και του θανάτου.
Αν αυτό που πιστεύω είναι ένα παραμύθι, τότε πώς εξηγείται το ότι μπορώ και ζω, κι αντέχω τον πόνο, και βλέπω τον θάνατο και χαμογελώ, και πηγαίνω στο νεκροταφείο και φυτεύω λουλούδια. Και βλέπω τον πόνο να με πλησιάζει και κάνω υπομονή. Και γίνεται σεισμός γύρω μου και εγώ στέκομαι όρθιος… Και βλέπω ναυάγια, απογοητεύσεις, πίκρες, αρρώστιες, προσδοκίες, μοναξιά, θλίψη κι όλα αυτά τ’αντέχω… Ποιος με κάνει κι αντέχω; Ποιος με κάνει και ζω; Εσύ μου λες ότι ζεις κάτι αληθινό, πιο αληθινό απ’το δικό μου. Το δικό σου το αληθινό -έστω- σε κρατάει τόσο όρθιο; Σε κρατάει τόσο δυνατό;
Ωραία! Εγώ πιστεύω σ’ένα παραμύθι, λες. Δείξε μου εσύ. Τι έχεις και ακολουθείς; Τι σε στηρίζει εσένα στη ζωή; Πώς τα βγάζεις πέρα εσύ με τη ζωή; Πώς θα γλιτώσεις εσύ την απειλή του θανάτου, την απειλή του μηδενός, τη φθορά, τον πανικό του τέλους; Εσύ πώς θα το αντέξεις; Έρχεται ένας θάνατος. Πώς θα τον νικήσεις; Το δικό μου ψέμα είναι το πιο αληθινό και είναι αληθινό, επειδή είναι η αλήθεια! Είναι κάτι που δεν αποδεικνύεται. Ο π. Παΐσιος το’λεγε μ’ένα ρήμα περίεργο. Είναι κάτι -λέει- που «ζήται». Είναι κάτι που βιώνεται. Είναι κάτι που το ζεις, αλλά δεν ήξερε να πει το σωστό ρήμα, αλλά έχει το σωστό βίωμα!

Πηγή: π.Ανδρέα Κονάνου «Δυνάμωσε την ψυχή σου», εκδ. Σωματείο Παναγία Γάλαξα η Θαλασσοκρατούσα
Αναδημοσίευση: Αόρατη Γωνία
http://tistheosmegas.blogspot.com/2011/09/blog-post_29.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ευχαριστούμε την σελίδα "Ελληνικά Λειτουργικά Κείμενα" ,  

από την οποία αντλούμε τα υμνογραφικά. Η δουλειά τους είναι σπουδαία και αξίξει θερμά συγχαρητήρια.

Επίσης και όλες τίς άλλες σελίδες και ιστολόγια απ'τις οποίες ερανίζουμε την ποικιλλία των αναστάσιμων θεμάτων και των εικόνων προς δόξαν Αναστάντος Χριστού.

(Εικόνα προμετωπίδας από holytrinitybut.org)

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Αναγνώστες

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
καὶ ἤκουσα φωνῆς μεγάλης ἐκ τοῦ οὐρανοῦ λεγούσης· Ἰδοὺ ἡ σκηνὴ τοῦ Θεοῦ μετὰ τῶν ἀνθρώπων, καὶ σκηνώσει μετ' αὐτῶν, καὶ αὐτοὶ λαὸς αὐτοῦ ἔσονται, καὶ αὐτὸς ὁ Θεὸς μετ' αὐτῶν ἔσται, καὶ ἐξαλείψει ἀπ' αὐτῶν ὁ Θεὸς πᾶν δάκρυον ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν, καὶ ὁ θάνατος οὐκ ἔσται ἔτι, οὔτε πένθος οὔτε κραυγὴ οὔτε πόνος οὐκ ἔσται ἔτι· ὅτι τὰ πρῶτα ἀπῆλθον. Καὶ εἶπεν ὁ καθήμενος ἐπὶ τῷ θρόνῳ· Ἰδοὺ καινὰ ποιῶ πάντα. ( Αποκ. ΚΑ΄)

Eπίσης γράφω...

  • - ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
    Πριν από 1 χρόνια
  • Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΒΑΠΤΙΣΤΙΚΗ'' (1888) - Ἂν ἄλλη τις χρηστὴ γυνὴ εἶδέ ποτε καλὰ νοικοκυριὰ εἰς τὰς ἡμέρας της, ἀναντιρρήτως εἶδε τοιαῦτα καὶ ἡ θεια-Σοφούλα Κωνσταντινιά, σεβασμία οἰκοδέσποινα ἑ...
    Πριν από 2 χρόνια
  • - Λόγω περιορισμένου χρόνου και αποκλειστικής σχεδόν πλέον ενασχόλησης με το fb, αναστέλλεται η λειτουργία των εξής τριών ιστολογίων: ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ...
    Πριν από 10 χρόνια
  • - Λόγω περιορισμένου χρόνου και αποκλειστικής σχεδόν πλέον ενασχόλησης με το fb, αναστέλλεται η λειτουργία των εξής τριών ιστολογίων: ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ...
    Πριν από 10 χρόνια

Περνούν και διαβάζουν...