Η ανάσταση του Χριστού, αποτελεί το μεγαλύτερο ιστορικό γεγονός της ανθρωπότητος. Με την ανάστασή Του ο Χριστός, φέρνει και πάλι την ελπίδα και την αισιοδοξία στον άνθρωπο. Η ανάσταση του Χριστού είναι η νίκη του θανάτου και της φθοράς."Θανάτου εορτάζωμεν νέκρωσιν, άδου την καθαίρεσιν, άλλης βιοτής". Η Ανάσταση είναι το επιστέγασμα της πίστεώς μας. Εάν ο Χριστός έμενε μόνο στον σταυρό, δεν θα διέφερε σε τίποτα από τα άλλα θρησκεύματα ή τα διάφορα φιλοσοφικά συστήματα πού πέρασαν ή και πού θα περάσουνα από αυτήν την ζωή. Η Ανάσταση του Χριστού, κάνει και πάλι τον άνθρωπο, Άνθρωπο. Και ενώ οι άνθρωποι προσπαθούν να κάνουν τον Θεό θνητό, Εκείνος κάνει ένα μεγάλο δώρο. Κάνει τον άνθρωπο αθάνατο.
Ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία, ο άνθρωπος δεν φέρηκε τόσο σκληρά και με τόσο μίσος απέναντι στον Θεό, όσο στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Τον καταδίκασε χωρίς δίκη, τον φραγγέλωσε, τον σταύρωσε, τον εξευτέλισε, του φόρεσε ακάνθινο στεφάνι. Εκείνος όμως ανεβαίνοντας στον Σταυρό, ανοίγει την αγκαλιά του και δέχεται τους πάντες. Ο άνθρωπος θέλησε να κάνει τον Θεό θνητό, αλλά ο Θεός κάνει τον άνθρωπο αθάνατο. Αυτή η αθανασία που παρέχει ο Θεός στον άνθρωπο, ἐκανε εκατομμύρια ανθρώπους να πιστέψουν τον Ενα και Μοναδικό Θεό. Οι μάρτυρες της πίστεώς μας, δέχτηκαν να μαρτυρήσουν για να μπορέσουν να ζήσουν αιώνια κοντά στον ελευθερωτή Ιησού Χριστό. Η θυσία τους θα μπορούσε να χαρακτηριστεί "τρελή", εάν την αποσυνδέσουμε από την Ανάσταση. Και είναι "τρελή" εάν την δούμε με καθαρά κοσμικά κριτήρια. Παύει όμως να είναι "τρελή" και γίνεται λογική, όταν συνδέεται με την Ανάσταση. Η Ανάσταση του Χριστού, είναι αυτή πού έκανε όλους τους μάρτυρες της πίστεως να αρνηθούν την "παλαιάν πλάνην" δηλαδή τα είδωλα, και να πιστέψουν στον ένα και μοναδικό Αναστάντα Θεό. Γράφει ο αείμνηστος Ιουστίνιος Πόποβιτς: "Δια της Αναστάσεως του Κυρίου αναγεννάται εκ νέου ο άνθρωπος, γεννάται δια την αιωνιότητα". Γι'αυτό και όλο το νόημα και η ουσία του Πάσχα κλείνεται σε τέσσερις μόνο λέξεις: "Χριστός Ανέστη! Αληθώς Ανέστη".
Ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία, ο άνθρωπος δεν φέρηκε τόσο σκληρά και με τόσο μίσος απέναντι στον Θεό, όσο στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Τον καταδίκασε χωρίς δίκη, τον φραγγέλωσε, τον σταύρωσε, τον εξευτέλισε, του φόρεσε ακάνθινο στεφάνι. Εκείνος όμως ανεβαίνοντας στον Σταυρό, ανοίγει την αγκαλιά του και δέχεται τους πάντες. Ο άνθρωπος θέλησε να κάνει τον Θεό θνητό, αλλά ο Θεός κάνει τον άνθρωπο αθάνατο. Αυτή η αθανασία που παρέχει ο Θεός στον άνθρωπο, ἐκανε εκατομμύρια ανθρώπους να πιστέψουν τον Ενα και Μοναδικό Θεό. Οι μάρτυρες της πίστεώς μας, δέχτηκαν να μαρτυρήσουν για να μπορέσουν να ζήσουν αιώνια κοντά στον ελευθερωτή Ιησού Χριστό. Η θυσία τους θα μπορούσε να χαρακτηριστεί "τρελή", εάν την αποσυνδέσουμε από την Ανάσταση. Και είναι "τρελή" εάν την δούμε με καθαρά κοσμικά κριτήρια. Παύει όμως να είναι "τρελή" και γίνεται λογική, όταν συνδέεται με την Ανάσταση. Η Ανάσταση του Χριστού, είναι αυτή πού έκανε όλους τους μάρτυρες της πίστεως να αρνηθούν την "παλαιάν πλάνην" δηλαδή τα είδωλα, και να πιστέψουν στον ένα και μοναδικό Αναστάντα Θεό. Γράφει ο αείμνηστος Ιουστίνιος Πόποβιτς: "Δια της Αναστάσεως του Κυρίου αναγεννάται εκ νέου ο άνθρωπος, γεννάται δια την αιωνιότητα". Γι'αυτό και όλο το νόημα και η ουσία του Πάσχα κλείνεται σε τέσσερις μόνο λέξεις: "Χριστός Ανέστη! Αληθώς Ανέστη".
amen
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου